Rotator kılıf kürek kemiğinden başlayıp omuz baş kısmına yapışarak omuz ekleminin geniş bir alanda hareket etmesini sağlar. Temel olarak 4 kas ve bunların tendonundan oluşmaktadır. Rotator kılıf genellikle genç erişkinlerde travmaya bağlı, yaşlılarda ise dejenerasyona bağlı yırtılır. Omuz ağrısının en sık sebeplerinden biridir ve eklem hareketlerinde belirgin kısıtlılığa neden olur. Travmatik yırtıklar genellikle cerrahi olarak tedavi edilirken dejeneratif yırtıklar ağrı, hareket kısıtlılığının derecesi, yırtığın süresi, yırtığın ciddiyeti, kasların fonksiyonelliği, hasta yaşı ve aktivite gereksinimi gibi faktörler göz önünde bulunarak cerrahi dışı veya cerrahi yöntemlerle tedavi edilirler.

Travmatik yırtıklarda ani başlangıçlı ağrı ve kas güçlerinde azalma mevcut iken dejeneratif yırtıklarda daha yavaş ilerleyen ve giderek artan şiddette ağrı ve güçsüzlük ön plandadır.

Dejeneratif yırtıklar çoğunlukla 60 yaşın üzerinde kendini gösterir. Yaş, sigara içmek, kolesterol yüksekliği ve ailede rotator kılıf yırtığı öyküsü risk faktörleridir.

Ağrı çoğunlukla baş üstü aktivitelerle ortaya çıkar ve omuz çevresinde lokalizedir. Bazı hastalarda gece ağrısı ortaya çıkabilir. Bu durum cerrahi tedavi kararı vermede etkilidir.

Rotator kılıf yırtıklarının tanısı ve tedavi planlaması hastanın detaylı öyküsü ve beklentileri, fizik muayene bulguları ve radyolojik yöntemlerle (Röntgen, MR, Tomografi) sağlanabilir.

Günümüzde o-rotator kılıf yırtıklarının cerrahi tedavisinde çoğunlukla artroskopik (kapalı yöntem) kullanılmaktadır.